سلام
چند وقت هست که فرصت کافی برای نوشتن پیدا نکردم.
پست قبلی رو زمانی زدم که توفیق زیارت حرم ارباب نصیبم شده بود.
اما بعد از زیارت تا امروز هر چی خواستم گزارش و برداشتم از سفر رو بنویسم ، مشغله و گرفتاری و صد البته کم نوفیقی مانع شد.
با وجود گذشت چند ماه از اربعین سعی میکنم خیلی خلاصه و مفید برداشت هام رو از بزرگترین و عظیم ترین رویداد دینی جهان، ارائه بدم.
البته بیشتر سعی می کنم حاشیه نگاری کنم تا بیان اصل ، چرا که اولا هیچ قلم و زبانی نمی تونه عمق واقعی زیارت اربعین ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) رو بیان کنه الا زبانی که معرفت حقیقی به این امام معصوم پیدا کرده و ثانیا خیلی از زیبائی های این حرکت عظیم در ریزه کاری ها و جزئیاتی هست که کمتر مورد توجه قرار می گیره.
سه شنبه شب حرکت کردیم و چهارشنبه صبح مهران بودیم.
اولین نشانه ها از عظمت پیاده روی اربعین، پارکینگ های بزرگی بود که در چهار طرف شهر مهران زده بودند.
البته پارکینگ که چه عرض کنم .
بیابان های اطراف شهر رو با یه بنر تبدیل به پارکینگ کرده بودند.
