روزانه نویسی های من

دیروز صبح  دسته جمعی  زیارت قبرستان بقیع رفتیم.
نمی دونم چی بگم . از یه طرف می گم محب اهل بیت هستین دوست دارید بیاین عرض ادب کنید برای همین دعا کردم  نصیبتون بشه
ولی از طرفی برای یه محب سخته که  بیاید اینجا و ببینه مزار  فرزندای  رسول خدا این وضعی هست.(شنیدن کی بود مانند دیدن شاید دوستانی که تا به حال مشرف نشدن منظور منو متوجه نشن ولی کسی که غربت ومظلومیت بقیع رو درک کرده قطعا این حس رو تائید می کنه)

شخصا وقتی وارد بقیع شدم خیلی خجالت کشیدم .(خدا ازشون نگذره خیلی گستاخ وبی حیاهستن به رفیقمون گفته بودن وقتی موقع اش برسه مزار رسول الله رو هم خراب می کنیم)
یادحرم رفتن خودم توی قم افتادم . وقتی بارگاه حضرت معصومه رو با بقیع مقایسه کردم  روم نشد دیگه به مزار خاکی امام حسن نگاه کنم.